18/04/2023

Ο Ambrose «Amby» Joel Burfoot (γεν: 19 Αυγ 1946) κατέγραψε εχθές την 22η συμμετοχή του στο θεσμό του Boston marathon. Ο θριαμβευτής του 1968 ύστερα από 55 έτη κόσμησε, όπως συνηθίζει, το παρουσιολόγιο των «επιφανών», εκεί στο Hopkinton όπου το σημείο εκκίνησης. Τερμάτισε αυτή την 127η έκδοση σε 4ω40:45 και κατέλαβε την 20η θέση της κατηγορίας Μ75. Παραμένει ικανότατος ο διαχρονικός δρομέας! Ως συνταξιούχος (διηύθυνε το Runners World) έχει χρόνο και βέβαια μία άλλη…προσέγγιση, όπως τόνισε αυτή: «Κατά τη νιότη ή την ακμή μου έτρεχα κάθε μαραθώνιο εδώ στη Βοστώνη αφοσιωμένος στην επιτυχία…Τον Απρίλιο του 1968 πέτυχα πραγματικά αυτό το αδύνατο όνειρο: τη νίκη! Σήμερα, 55 χρόνια μετά, εξακολουθώ να αγωνίζομαι, κυρίως για τη χαρά, την ικανοποίηση της συμμετοχής, της παρέας, του τερματισμού, κοκ. Απευθύνω πολλά -  πολλά ευχαριστώ στους οργανωτές, τους συν – τρέχτες...σε όλους!  Δεν έχει σημασία πόσο γρήγορα ή αργά καλύπτω τη διαδρομή, πού τερματίζω. Θαύμα αποτελεί ότι μπορώ ακόμα να τρέχω τα 26.2 μίλια από το εξοχικό Hopkinton μέχρι την πλατεία Copley, το κέντρο της Βοστώνης όπου καταλήγει η οδός Boylston». Ο Amby το Νοέμβριο του 2010 τίμησε με την παρουσία του τον επετειακό Κλασσικό Μαραθώνιο της Αθήνας. Απόλαυσε, όπως καταφαίνεται από την επίδοσή του (6ω19:18) τη διαδρομή φορώντας την αρχαιο - Ελληνική στολή του!


► 15η Απρ 1968: ο Amby Joel Burfoot, ένας φοιτητής από την γειτονική πολιτεία του Connecticut αναδεικνύεται νικητής της 73ης έκδοσης του Boston marathon. Επίδοση 2ω22:17. Ο αγώνας εξελίχθηκε ως μονομαχία με τον William Clark από τη Virginia (2ος σε 2ω22:49). Τερμάτισαν συνολικά 47 δρομείς, όλοι άνδρες. «Τότε πέτυχα το αδύνατο…» τονίζει σήμερα ο Amby. Ακούσια έγινε ο μέντορας του Bill Rodgers, συγκάτοικου στο camp του Πανεπιστημίου Wesleyan. Αυτός εξελίχθηκε σε θρύλο του θεσμού με τις τέσσερις νίκες του. Εβδομάδες μετά o Amby τραυματίστηκε σε Κολεγιακό αγώνα των 3000μ St και υποχρεώθηκε σε αποχή από τα trials πρόκρισης για τους ΟΑ «Mexico 1968». Επτά μήνες αργότερα, την 8η Δεκεμβρίου, αγωνίστηκε στο φημισμένο εκείνη την εποχή μαραθώνιο της Fukuoka. Κατέγραψε με 2ω14:28 την ΡΒ (6ος).

Επανήλθε στην προσφιλή Βοστώνη τον Απρίλιο του 1969. Τερμάτισε 15ος σε 2ω29:07. Καθ’όλη τη διαδρομή έτρεχε παρέα με τον Δημήτρη Βούρο (14ος σε 2ω28:40). Επισημαίνω ότι τότε οι μαραθωνοδρόμοι είχαν περιορισμένες αγωνιστικές ευκαιρίες, ελάχιστες επιλογές…Ο Amby «φόρτωσε» χιλιόμετρα στην προπόνησή του και πραγματοποίησε τη μετάβαση σε αγώνες υπερ – απόστασης, υψηλής δημοφιλίας πάντα εντός USA κυρίως ένεκα των αμοιβών! Ως τελευταία ανταγωνιστική συμμετοχή του καταγράφεται αυτή: 5ος με 1ω02:50 στα 20Κ - 26 Οκτ 1975 Roxbury/MA.      

► Η Αλέξια Παππά ή Παπαγιάννη (γεν: 1990), η πρωταθλήτρια και κάτοχος της εθνικής επίδοσης των 10000μ, καταγόμενη από τη Ρόδο ανέλαβε σε ένα τρίτο μαραθώνιο να συνοδεύσει ή καλύτερα να οδηγήσει την Lisa Thompson, μία δρομέα ανήκουσα στους visualy imperaid ή στους έχοντες προβλήματα όρασης. Αυτή η συνεργασία εξελίχθηκε εξαιρετικά!!! Οι δύο κυρίες ολοκλήρωσαν τον αγώνα τους σε 3ω42:00. Κατέγραψαν πέρασμα 1ω48:27 από το σημείο των 21097μ. Διακρίνεται καθαρά στη φωτό η ικανοποίησή τους μετά τον τερματισμό. Η Αλέξια αργότερα ανέβασε στο Instagram  αυτό  το περιγραφικό σχόλιο: «Τρέξαμε με τη Λίζα έχοντας πρόσδεση, δλδ ένα ιμάντα χέρι με χέρι, για πρώτη φορά…Τερματίσαμε σχεδόν δέκα λεπτά ταχύτερα από πέρυσι!!! Ο καλύτερος αγώνας μας μέχρι τώρα…Αποδεικνύεται ότι το δέσιμο βοήθησε ώστε να συγχρονίσουμε το ρυθμό, να διατηρήσουμε τις εφαπτόμενες και να επικοινωνήσουμε τηλεπαθητικά μέσω αυτού…Δηλώνουμε ενθουσιασμένες για το σήμερα! Από αύριο θα θέσουμε νέες σκέψεις…Ερχονται άλλα,  περισσότερα και ταχύτερα! Προσωρινά μετέχουμε σε μια μικρή γιορτή του έθνους…». Βέβαια, Αλέξια και Λίζα, φρόντισαν όπως πάντα την εμφάνισή τους…». Ελαμπαν μές στη βροχή!!! Παρένθεση: οι κωδικοί, όπως αυτοί χρησιμοποιούνται για την κατάταξη σε para αγώνες είναι: T11, T12, T13 & F11, F12, F13. Καλόν φαίνεται να επιβληθεί στο λεξιλόγιό μας ό περιφραστικός όρος «έχων προβλήματα όρασης» ως ο πλέον συμπεριληπτικός προς αντικατάσταση του «τυφλός».    

    

► Ολίγους μήνες μετά την…παραίτησή της από την ενεργό δράση η Monica Puig από το Πουέρτο Ρίκο, η Ολυμπιονίκης του τένις των 0Α «Rio 2016» δηλώνει ερωτευμένη με τον μαραθώνιο!!! Αποκάλυψε ότι το…κτύπημα επήλθε κεραυνοβόλο κατά τη συμμετοχή της στον NYC marathon και επιβεβαιώθηκε αμέσως με τον τερματισμό της εκεί στη Βοστώνη. Ολοκλήρωσε χέρι – χέρι και βήμα το βήμα με τον σύζυγο, τον Nathan Rakitt. «Εγραψαν» επίδοση 3ω49:47. Δύο παράγοντες μέτρησαν δυναμικά στη Βοστώνη – 1ος η ευκολία επιτυχίας νέας ΡΒ και μάλιστα sub των 4ω00 και 2ος το όλον κλίμα εντός του θεσμού από την υποδοχή, την έκθεση, την εκκίνηση, τη διαδρομή, τον τερματισμό, κοκ. Το ζεύγος μεταβαίνει στο Λονδίνο όπου Monica και Nathan θα μετάσχουν στον 3ο μαραθώνιό τους. Στοχεύουν πλέον να παραλάβουν το εξάστερο μετάλλιο, δλδ να ολοκληρώσουν τη σειρά των 6 World Majors. Προγραμματίζουν μετά το Λονδίνο τη συμμετοχή σε ένα «ημι» και πριν από τον Bank of America Chicago marathon. Την ερχόμενη χρονιά του 2024 σεδιάζουν τη συμμετοχή στους μαραθωνίους του Τόκυο και του Βερολίνου. Βαπτίστηκαν…στην εμπειρία των 42195μ στον NYC. Επίδοση = 4ω32:39. Ηταν η προθέρμανση…

► Ο Zdeno Chara, ο πανύψηλος αμυντικός κατά το πολύ κοντινό παρελθόν των Boston Bruins, τερμάτισε με επίδοση τις 3ω38:23. Αγωνίστηκε υποστηρίζοντας τις δράσεις του Ίδρύματος Hoyt. Εργάζεται για την πλήρη ένταξη των ΑμεΑ σε όλες τις πτυχές της καθημερινής ζωής. Ο Chara ζήτησε και έλαβε το bib 3333 ως διαρκή υπενθύμιση του «33», αριθμού της φανέλας του κατά τις ημέρες…υπηρεσίας στους Bruins.