Ο Αλέξανδρος Ιωάννης Γκιννής (γεν: 1994) συνάντησε την ατυχία κατά το 2ο σκέλος του 10ου και τελευταίου αγώνα σλάλομ εκεί στην πίστα Avet του χιονοδρομικού κέντρου της Granvalira Soldeu στις πλαγιές των Πυρηναίων όπου φιλοξενήθηκε επί μία εβδομάδα η ετήσια γιορτή του Αλπικού σκι, δλδ η τελική φάση του World Cup. Ξεκίνησε 7ος έχοντας μειονέκτημα 2.47 από τον Ελβετό Ramon Zenhaeursen, τον νικητή του 1ου σκέλους. Γι΄αυτό διαχειρίστηκε με υψηλό ρίσκο την απαιτητική χάραξη του Ιταλού Stefano Costazza (70/68 πόρτες). Υπερ – προσπάθησε καταθέτοντας αποφασιστικότητα, συγκέντρωση, τεχνικές δεξιότητες, κοκ. Σημείωσε 10.64, την 5η ταχύτερη επίδοση στο πρώτο split και «έριξε» τη διαφορά στα 10/100. Κατέγραψε 26.52 = ταχύτερος όλων στο δεύτερο…Ελαβε προβάδισμα 29/100!!! Εισήλθε στο τρίτο και χαμηλότερο κομμάτι της πίστας όπου συνάντησε την ατυχία…

Απώλεσε τη «γραμμή» του και γλίστρησε αρκετά μέτρα μακρυά από την πόρτα. Επέστρεψε και συνέχισε ώστε να διασώσει, πλέον, τον αξιοπρεπή τερματισμό… Ολοκλήρωσε τον αγώνα του σε 1:08.59 (split 55.16/20o ταχύτερο). Με σύνολο χρόνου 2:08.95 (1ο run 1:00.36) κατέλαβε την 20η θέση και μη βαθμολογούμενη (σημ: κατά την τελική φάση βαθμολογούνται οι 15 στη σειρά κατάταξης). Διατήρησε έτσι τους 81β της ειδικής βαθμολογίας και την 23η θέση σε αυτή. Η χάραξη του 1ου run ανατέθηκε στον Γερμανό κόουτς Bernd Brunner. Αυτός διάλεξε να παιδέψει τους χιονοδρόμους…Τοποθέτησε 75/73 πόρτες!!! Ο AJ με το 1:00.36 κατατάχθηκε 17ος και γι’αυτό στο 2ο εκκίνησε ως 7ος στη σειρά. «Εκλεισε» με το συναίσθημα της χαρμολύπης την σαν…παραμύθι παρουσία του στην εφετινή σειρά του WCup. Με μια λέξη: «πρωτιά» ήταν για την Ελληνική χιονοδρομία όσα κατάφερε!!!

► Αυτή η σειρά, ειδικά στο SL, εξελίχθηκε ως ένα ένα θρίλερ από την αρχή μέχρι το τέλος. Ο τελευταίος αγώνας αποδείχθηκε το απόλυτο cracker. Η κρυστάλλινη κούπα ύστερα από εννέα αγώνες επέτρεπε ελπίδες…αρπαγής από outsiders! Κατέληξε στην αγκαλιά του Νορβηγού Lucas Braaten (γεν: 2000), του έχοντος το βαθμολογικό προβάδισμα…Ο Ελβετός Ramon Zenhaeusern (γεν: 1992) κυριάρχησε και στα δύο σκέλη (57.89+56.98). Kατέκτησε τη 2η νίκη του με σύνολο 1:54.87. Ο Braathen καταδίωξε και κατέλαβε την 2η θέση με μειονέκτημα μόλις 0.06. Παρέλαβε έτσι 80β και πανηγύρισε την κατάκτηση της κούπας. Ο master του αγωνίσματος, ο συμπατριώτης του Henrik Kristoffersen (γεν: 1994), τερμάτισε 3ος σε 1:55.50 (58.69+56.81) και περιορίστηκε στη 2η θέση της ειδκής βαθμολογίας. Ο ανταγωνισμός φιλοξενήθηκε στην πίστα Avet. Υψόμετρο εκκίνησης τα 2037 και τερματισμού τα 1837μ, δλδ σημειώθηκε vertical drop 200μ.

Ο αγώνας προκαλούσε! Απαιτητικές και δύσκολες χαράξεις, χιόνι σε αποδόμηση ένεκα της ζέστης, στίβος με πολλά pumps, κοκ. Ο Ελβετός Daniel Yule απώλεσε την ευκαρία…αρπαγής της κούπας γιατί υποχρεώθηκε σε έξοδο από την «γραμμή» του και τον αγώνα. Ιδια τύχη συνάντησε και ο Αυστριακός Fabio Gstrein στο 2ο run. Eδειξε διεκδικητικός στο 1ο. Ο Zenhaeusern, ωστόσο, επέδειξε απόλυτη προσαρμογή! Ο πανύψηλος και βαρύς σκιέρ χάραξε με κάποιο τρόπο πιο ρευστές και γλυκιές «γραμμές» από οποιονδήποτε άλλον… Ανέβαζε την ένταση στο 3ο τελευταίο και  απότομο τμήμα. Η νίκη του συστήνει λύτρωση!!! Το περασμένο φθινόπωρο πάλευε με αμφιβολίες για τις ικανότητές του. Μετά την απονομή τόνισε: «Εζησα μια καταπληκτική, ξεχωριστή ημέρα…Γενικά η χρονιά δεν φαίνεται καλή. Αντιμετώπισα κάποιους τραυματισμούς και βρέθηκα στο Νο 25 στην αρχή της… Κατέκτησα μία δεύτερη νίκη! Είναι βάλσαμο…Νοιώθω πολύ όμορφα».