Υψηλή τιμή επεφύλαξε η Ακαδημία Αθηνών στον πρωτοπόρο δρομικό σύλλογο της επικράτειας, τον ΣΔΥ Αθηνών. Απένειμε έπαινο της κατηγορίας Ηθικών και Πολιτικών Επιστημών κατά την ετήσια πανηγυρική τελετή βραβεύσεων. Ακολουθεί το κείμενο του Κώστα Τσαγκαράκη, πρώτου προέδρου στην ιστορία του συλλόγου με τις προσωπικές εντυπώσεις του "απ' αυτά που ζήσαμε στην Ακαδημία Αθηνών" όπως ο ίδιος τονίζει: "Ηλθε και πέρασε η βραδιά της «κρίσης και τιμής». Τώρα μπορώ να αναφερθώ σε όλα αυτά που ζήσαμε, γιατί τώρα είναι σίγουρο ότι δεν είναι ψέμα, ότι δεν είναι όνειρο. Μπορεί να πλατιάσω σ’ αυτή την αναφορά μου, αλλά θέλω να σας μεταφέρω, όσο μπορώ περισσότερα, από όλα αυτά που μας ευλόγησε (και μας επέλεξε) ο Θεός να ζήσουμε. Είναι Τρίτη βράδυ 20η του Δεκέμβρη 2022 ή λίγο πριν να γίνει βράδυ. Πέρας προσέλευσης  18.15.Έτσι έλεγε η επίσημη πρόσκληση της Ακαδημίας Αθηνών. Ξεκινώ από τη Νέα Ιωνία. Για τη μετάβασή μου επιλέγω το δίκυκλό μου. Νομίζω ότι κάθε άλλο μέσο (ταξί, μέσα συγκοινωνίας) ενέχουν κινδύνους να μην προφτάσω να είμαι στην ώρα μου. 18.10 είμαι στην είσοδο του «Ναού του Πνεύματος» του κτηρίου της Ακαδημίας Αθηνών. Εκεί βρίσκεται ήδη η πρόεδρος του Συλλόγου μας Ελένη Μπερτσάτου. Αρχίζω να ηρεμώ. Έχω προφτάσει και είμαστε έτοιμοι να εισέλθουμε στην αίθουσα της τελετής. Περνάμε τις σχετικές διαδικασίες ελέγχου ταυτότητας και πρέπει να καταλάβουμε τις θέσεις  μας. Στο κέντρο της μεγαλοπρεπούς αίθουσας έχει σειρές καθισμάτων για τους Ακαδημαϊκούς, για τους προσκεκλημένους της Ιεράς Συνόδου, της Κυβέρνησης και των κομμάτων της Βουλής, αλλά και άλλων προσωπικοτήτων, των οποίων σιγά, σιγά θα πληροφορηθούμε την ιδιότητα. Αριστερά είναι τα καθίσματα για τα τιμώμενα πρόσωπα και δεξιά για τους συνοδούς των τιμωμένων. Η πρόεδρος Ελένη Μπερτσάτου ζήτησε (ή και αξίωσε) να καθίσουμε μαζί και να παραλάβουμε το βραβείο μαζί. Μας επιτράπηκε αυτή η εξαίρεση. Καθίσαμε και αρχίσαμε να περιεργαζόμαστε όλους τους χώρους «του Ναού». Όλα γύρω θύμιζαν ένα Αναγεννησιακό Ναό. Η ζωγραφική ήταν από το μύθο του Προμηθέα Δεσμώτη του Αισχύλου, έργο του μεγάλου Aυστριακού ζωγράφου Christian Griepenkerl (1839-1916),  με  την έμπνευση και το σχεδιασμό του Theophil Hansen. Η Ακαδημία Αθηνών θυμίζει την Ακαδημία του Πλάτωνα. Όπως αναφέρει στην HuffPost Greece ο συνεργάτης της Ακαδημίας Αθηνών Δημήτρης Σκαρέντζος: «Η Ακαδημία του Πλάτωνα αντεγράφη από πάρα πολλές χώρες με αποτέλεσμα στις περισσότερες χώρες του κόσμου να υπάρχουν Ακαδημίες. Με τη μόνη διαφορά ότι η Ακαδημία Αθηνών δεν επιτελεί διδακτικό έργο αλλά ερευνητικό. Στις 19.00 ο Πρόεδρος της Ακαδημίας Αθηνών Αντώνιος Ρεγκάκος ανοίγει το μικρόφωνό του και εμείς ανοίγουμε όλες μας τις αισθήσεις να ακούσουμε τον Πρόεδρο του ευαγούς και ύψιστου πνευματικού ιδρύματος. Αναγγέλλει το πρόγραμμα της πανηγυρικής εκδήλωσης, η οποία ξεκινά με την ομιλία του ίδιου του προέδρου της Ακαδημίας, με θέμα: «Οι ανθρωπιστικές σπουδές στο ανθρωπόκαινο».  Ήταν ένα πολύ υψηλών νοημάτων θέμα, που απαιτούσε προσοχή και  γνώσεις. Ακολούθησε ο Γενικός Γραμματέας της Ακαδημίας Χρήστος Ζερεφός, ο οποίος αναφέρθηκε στο έργο της Ακαδημίας κατά το έτος 2022. Στη συνέχεια άρχισαν οι απονομές, οι οποίες ήταν κατανεμημένες σε απονομές ιδιαίτερης τιμής και μετά στις απονομές των τάξεων: 1) των θετικών επιστημών, 2) των γραμμάτων και των καλών τεχνών, 3) του ιδρύματος Κ&Ε Ουράνη και τέλος 4) των ηθικών και πολιτικών επιστημών. Θα άξιζε να μνημονεύσω τα πρόσωπα, τα οποία είδαμε να βραβεύονται, αλλά η οικονομία του χώρου με περιορίζει. Όλα τα πρόσωπα ή και οι ομάδες προσώπων είχαν παρουσιάσει μέγιστο έργο και μοναδική προσφορά στους συνανθρώπους και στην πατρίδα μας.  Ο ΣΔΥΑ είχε ενταχθεί στα βραβεία της 4ης κατηγορίας των Ηθικών & Πολιτικών Επιστημών. Στην ίδια κατηγορία μεταξύ των άλλων ήταν και η βράβευση του διεθνούς φήμης Γιάννη Αντετοκούμπο, για το εκτεταμένο φιλανθρωπικό έργο του. Ο Σύλλογός μας βραβεύτηκε «για την άνω των 40 χρόνων αδιάλειπτη συμβολή του στη διάδοση της άθλησης και την προσφορά του σε κοινωνικά θέματα».

Προσκλήθηκε η πρόεδρος Ελένη Μπερτσάτου να παραλάβει τον έπαινο, η οποία όμως είχε ζητήσει να παραβρεθώ κι εγώ μαζί της. Έτσι πήραμε μαζί το δρόμο προς το Προεδρείο της Ακαδημίας. Ήταν ένας διάδρομος, ανάμεσα στους Ακαδημαϊκούς και τους υψηλούς προσκεκλημένους της βραδιάς. Το μήκος ήταν περίπου τριάντα μέτρων. Μπορώ να πω ότι ήθελα να είναι πιο σύντομο το μήκος του διαδρόμου, αλλά συγχρόνως ήθελα να μην τελειώνει ποτέ αυτός ο διάδρομος. Τώρα είχε γίνει η ανακοίνωση της βράβευσης και ας ήταν μακρύς ο δρόμος, μέχρι «την Ιθάκη». Φτάσαμε στο Προεδρείο. Και οι τρεις Ακαδημαϊκοί σηκώθηκαν και μας έδωσαν τα συγχαρητήριά τους και τις ευχές τους για τις γιορτές. Η πρόεδρός έκανε μία (κατά την άποψή της) «επιβεβλημένη» εξήγηση για το λόγο που πήγαμε δύο για την παραλαβή του επαίνου: «ο Κώστας Τσαγκαράκης είναι το ιδρυτικό μέλος του Συλλόγου μας και ο πρώτος Πρόεδρος…» Στο σημείο αυτό αφού ευχαρίστησα κι εγώ τους εκπροσώπους της Ακαδημίας, τόνισα την αδιάλειπτη συνέχεια στα Διοικητικά Συμβούλια του Συλλόγου μας και τη συνεχή και συνεπή προσφορά στο Λαϊκό Μαζικό Αθλητισμό, στην κοινωνία και στον πολιτισμό. Μας έσφιξαν το χέρι και ήταν πολύ εγκάρδιες οι φιλοφρονήσεις τους. Ο φωτογράφος της εκδήλωσης μας έβγαλε αρκετές φωτογραφίες και η Πρόεδρος έβαλε το βραβείο να το κρατάμε και οι δύο και με χαμόγελο ολοκληρώσαμε την παρουσία μας, χειροκροτούμενοι κι εμείς από το πολυπληθές κοινό του Ακαδημαϊκού χώρου. Κατά τη διάρκεια των απονομών, ακούγοντας το αιτιολογικό των βραβεύσεων των διαφόρων προσώπων, αρκετές στιγμές αισθανόμουν ότι ήμουν πολύ μικρός ανάμεσα σ’ αυτές τις προσωπικότητες. Αισθανόμουν ότι βρεθήκαμε σ’ αυτό το ουράνιο περιβάλλον, αλλά ότι εμείς είχαμε προσφέρει λίγα, συγκριτικά με εκείνα τα πρόσωπα πχ. την Ειρήνη Κατσοτούρχη – Θηραίου ή αλλιώς ‘κυρά Ρηνιώ’, μοναδική κάτοικο της βραχονησίδας Κίναρος,  για τον πατριωτισμό της και το παράδειγμα που εκπέμπει., ή για τους ερευνητές στα θέματα υγείας και λοιπών επιστημών, ή τους μεγάλους και παγκοσμίως γνωστούς ποιητές και λογογράφους. Δεχθήκαμε όμως πολλά συγχαρητήρια από πολλούς βραβευθέντες, που ήταν ειλικρινή και όχι τυπικά. Εκεί σκέφθηκα: «νους υγιής εν σώματι υγιεί». Και μάλλον κυριολεκτούσα. Γιατί ο ΣΔΥΑ επί 41 χρόνια συνεχώς και αδιαλείπτως  διαδίδει το τρέξιμο, σαν μέσο για τη διατήρηση και βελτίωση της υγείας. Είναι ο ΠΡΩΤΟΣ Σύλλογος της Ελλάδας, που έλαβε το μήνυμα του εμπνευστή του χαλαρού τρεξίματος («jogging»), καθηγητή Βασίλη Κλεισούρα, και το διέδωσε και ενέπνευσε δεκάδες χιλιάδες δρομείς και δεκάδες παρόμοιους Συλλόγους. Ο Σύλλογός μας παραμένει ψηλά στο επίπεδο των Συλλόγων Λαϊκού Μαζικού Αθλητισμού και συνεχίζει να παραδειγματίζει, γιατί ο Σύλλογος Δρομέων Υγείας Αθήνας είναι ένα σύμβολο. Τα πρόσωπα τα οποία εκάστοτε εκπροσωπούν τον ΣΔΥΑ είναι εθελοντές, οι οποίοι προσπαθούν να διατηρήσουν τις αρχές των ιδρυτών του Συλλόγου και έχουν καταφέρει να μην υπάρχει κανένα κενό σε όλη αυτή τη ζωή του Συλλόγου. Αυτό ήταν που αναγνωρίστηκε από την Ακαδημία Αθηνών. Αγαπητά μέλη του Συλλόγου, σημερινά ή εσείς που περάσατε κάποια στιγμή από τις τάξεις του ΣΔΥΑ, εσείς που γνωρίσατε το Σύλλογο μέσα από τις πολυποίκιλες εκδηλώσεις του (διαλέξεις, εκδρομές, διοργανώσεις αγώνων, από την τράπεζα αίματος του Συλλόγου κλπ.), πρέπει να αισθάνεστε υπερήφανοι, που ανήκετε ή ανήκατε στο Σύλλογο Δρομέων Υγείας Αθήνας, το γνωστό σας ΣΔΥΑ. Η παρουσία σας και η οποιαδήποτε προσφορά σας ήταν αυτή που συνέβαλε να υπάρχει μέχρι σήμερα ο Σύλλογος. Επειδή τώρα κρίνω ότι πρέπει να κάνω ένα κλείσιμο στο λογύδριό μου, αλλά και επειδή σε κάποιο χρονικό διάστημα, μικρό ή μεγάλο, τα φώτα της δημοσιότητας θα σβήσουν, σας παρακαλώ σαν ένα απλό μέλος, που γνώρισα το ΣΔΥΑ από το πρώτο του βήμα, να βοηθήσετε να διατηρηθεί ο ΣΔΥΑ στο στερέωμα, εκεί που έλαμψε όλα αυτά τα χρόνια. Προτείνω, εσείς που κατέχετε τους τρόπους και τα μέσα προβολής, να διαδώσετε ότι ο ΣΔΥΑ βραβεύτηκε από την Ακαδημία Αθηνών. Ο ΣΔΥΑ είναι ο Σύλλογός σας. Σ’ αυτό το Σύλλογο όλα τα μέλη των Δ.Σ. είναι εθελοντές που προσφέρουν ανιδιοτελώς καθημερινά. Είναι ανώνυμοι, ενώ ο Σύλλογος είναι επώνυμος. Είναι ο Σύλλογος σύμβολο και τα σύμβολα πρέπει να τα τιμάμε και να τα διαφυλάττουμε. Και κάτι ακόμη προτείνω σε όλους εσάς, που θα διαβάσετε (ίσως) αυτό το κείμενο. Να στείλετε την άποψή σας για να δημοσιοποιηθεί, εάν κρίνετε ότι ο ΣΔΥΑ άξιζε αυτή τη βράβευση, μετά από 41 χρόνια προσφορά. Πρέπει να πολλαπλασιαστεί το μήνυμα. Και κάτι ακόμη και κλείνω. Προσπαθήστε να ενισχύσετε οικονομικά το Σύλλογο, με τις συνδρομές σας, με τις έκτακτες ενισχύσεις σας, με την προβολή του έργου του Συλλόγου σε κάποιους χορηγούς. Ο ΣΔΥΑ θα παραμείνει στην κοινωνική σκηνή και εμείς όλοι μπορούμε και πρέπει να είμαστε ηθοποιοί στο έργο της επόμενης τεσσαρακονταετίας".  

Καλές Γιορτές με υγεία, ειρήνη και αισιοδοξία - Κώστας Τσαγκαράκης, δρομέας  που υπάρχω γιατί ο ΣΔΥΑ με βοήθησε πολλαπλά...