Πανευτυχής η οικογένεια McColgan! Η κόρη Eilish (γεν: 25 Νοε 1990) ακολούθησε τα βήματα της μητέρας της Liz στο στάδιο Alexander του Birmingham…Αποδείχθηκε άπιαστη στα τελευταία 400μ του τελικού των 10000μ των αγώνων της Κοινοπολιτείας. Με ένα υπέροχο τερματισμό επικράτησε  στη συναρπαστική «μάχη» με τις δύο κυρίες από την Κένυα, την Irine Cheptai και τη Sheila Kiprotich. Κατέκτησε έτσι τον σπουδαιότερο τίτλο της ως σήμερα «θητείας» της. Επιδόσεις – 1η McColgan 30:48.60, 2η Cheptai 30:40.52 και 3η Kiprotich 31:09.46. Τριάντα έξι έτη πριν, την 28η Ιουλίου 1986, ως Liz Lynch η μαμά και κόουτς, εντός του Meadowbank Stadium του Edinburgh αναδείχθηκε πρωταθλήτρια των 10000μ της τότε «έκδοσης» των CG με επίδοση 31:42.42. «Ως μητέρα και λιγότερο ως κόουτς, είναι συγκινητικό να βλέπεις την κόρη να κερδίζει τον αγώνα» τόνισε η Liz και πρόσθεσε: «Είναι καταπληκτικό, ίσως μοναδικό! Βέβαια είχα ένα εκνευρισμό…Ευτυχώς η Eilish με ελευθέρωσε! Έτρεξε όπως σχεδιάσαμε και όπως είναι ικανή να τρέξει….». Ο αγώνας ξεκίνησε αργά. Ολες οι αντίζηλες της νίκης πέρασαν το 1ο «χιλιάρι» σε 3:17. Η Eilish αντέδρασε και ανέλαβε επικεφαλής…

«Εσπρωξε» το ρυθμό. Προσέφερε αφορμή για επευφημίες στους θεατές και ανησυχία στην Irine και τη Sheila. Η Cheptai επιτέθηκε μετά το 5ο χλμ. Αυτή η νέα ένταση του ρυθμού οδήγησε ώστε να ξεχωρίσουν οι τρεις του βάθρου. Όταν απέμεναν 1200μ για το φινάλε υποχώρησε η Kiprotich. Η εξέλιξη αυτή έφερε μονομαχία: McColgan vs Cheptai! Η Σκωτσέζα αποδείχθηκε πιο δυνατή…Επιτέθηκε ολίγα μέτρα πριν από την τελική ευθεία και κατέκτησε περιφανή νίκη. Ετρεξε το τελευταίο 400άρι σε 63.10 έναντι 64.02 της Irine. Αμέσως μετά η θριαμβεύτρια παρέλαβε το λάβαρο της Σκωτίας και ανήλθε στην εξέδρα όπου βρισκόταν η μητέρα της. Αγκαλιάστηκαν και ασπάστηκαν η μία την άλλη…Όταν κόπασαν οι πανηγυρισμοί δήλωσε: «Ελαβα βοήθεια από το μέγα πλήθος…Χωρίς την ενίσχυση των θεατών δεν τελείωνε υπέρ μου ο αγώνας! Τους ευχαριστώ… Επιθυμούσα τόσο πολύ αυτή τη νίκη. Γνώριζα ότι τα κορίτσια είναι εξαιρετικές δρομείς με ιδιαίτερες ικανότητες. Υπολόγιζα ότι αν μπορούσα να παρακολουθήσω το ρυθμό τους είχα μια ευκαιρία για ένα μετάλλιο…Τα κατάφερα. Ζω το απόλυτο όνειρο….».