Οι μετασχόντες στον 14ο αρχαίο Μυκηναικό δρόμο κινήθηκαν οπίσω στο παρελθόν και φόρτισαν το πνεύμα τους με «καύσιμο», χρήσιμο για την δύσκολη πορεία στο μέλλον. Ναι, το δρομικό γεγονός με εκκίνηση κάτω από την Πύλη των Λεόντων, εντός Ακρόπολης Μυκηνών, κίνηση επί μιας από τις τέσσερις αποκαλυφθείσες Μυκηναικές οδούς και τερματισμό στο ξωκλήσσι της Παναγιάς Προσύμνης εντάσσεται σε αυτά με υψηλή νοηματοδότηση…Ο τόπος, τα μνημεία του και γενικά η «μαγεία» του μεταφέρουν εσαεί ισχυρά μηνύματα! Ενισχύονται αυτά με την ταύτιση της διεξαγωγής με την εορτή του Αγίου Πνεύματος. Αυτό το «επουράνιο πνεύμα» ήταν και είναι πάντοτε παρόν εκεί στις «πολύχρυσες» Μυκήνες…Συμβολίζεται μέσω του αγώνα! Ας ξεχωρίσω ένα από τα αποτελέσματά του, την «κάθαρση».

Όλα τα επεισόδια με πρωταγωνιστές μέλη της βασιλικής οικογένειας του Αγαμέμνονα καταλήγουν, ολοκληρώνονται με τη διαδικασία της κάθαρσης, ενίοτε πολύ – πολύ δραματική! Σήμερα παραμένει (η κάθαρση) έντονα ζητούμενο και επιθυμητό ως ένα από τα «οχήματα» προώθησης των διαδικασιών προόδου της κοινωνίας…Αυτή η νοηματοδότηση υποχρεώνει σε υποβάθμιση την κατάταξη και την επίδοση. Προτάσσει τη συμμετοχή δρομέων, συνοδών και όλων των εμπλεκομένων… Εκατόν πέντε δρομείς έλαβαν εκκίνηση κάτω από την επιβλητική Πύλη των Λεόντων στις 09:00. Ολίγον πριν ξεκίνησε μια μεγάλη ομάδα περιπατητών με οδηγό των Παναγιώτη Ψύχα. Μετείχαν και δύο αλογολάτες… Εξήλθαν όλοι από την πλευρά του μουσείου και ανηφόρισαν τον χωματόδρομο που «κυκλώνει» στα ΒΑ του τον διάσημο αρχαιολογικό χώρο…Από ένα σημείο και μετά οι περιπατητές ακολούθησαν δρόμο με αποκλίσεις, στο σύνολό τους έως 1000μ.

Σταθμός με δροσερό νερό λειτούργησε σε επίκαιρο σημείο…Ολοι χωρίς προβλήματα, παρά τη ζέστη και την υψηλή δυσκολία της διαδρομής, κατέληξαν στο φιλόξενο και δροσερό προαύλειο της Παναγιάς. Απλά αναφέρω για την ιστορία τις τριάδες των δρομέων – 7Κ: 1ος Γιάννης Κανελλόπουλος 1982 «Ικαρος» Πάτρας 31:17, 2ος Παύλος Τζαναβάρας 1969 «Εφυραίοι Ωκύποδες» 32:14, 3ος Τανούς Αμπντάλα 1975 ΜΔ Αργολίδας 32:18 και 1η Τσβετελίνα Πετρόβα 1982 41:15, 2η Νάντια Νταουτόβα 1978 ΑΟ «Ποσειδών» Λουτρακίου 45:41, 3η Βασιλική Μενάγια ΜΔ Αργολίδας 46:56. Τιμήθηκε ο Κώστας Καλόγερος, συνταξιούχος δάσκαλος για τις υπηρεσίες στην εκπαίδευση και την προσφορά του στη δρομική κοινότητα Αργολίδας – Αρκαδίας.

Οι οργανωτές, ο σύλλογος «Μαραθωνοδρόμοι Δρομείς Αργολίδας», ο δήμος Αργους – Μυκηνών μέσω του ΝΠ "Κοινωνική Μέριμνα - Αθλητισμός", η ΠΕ Αργολίδας, ο σύλλογος «Οι φίλοι των Μυκηνών και του Μυκηναϊκού Πολιτισμού», η ΤΚ Προσύμνης και ο Πολιτιστικός Σύλλογος του χωριού προσέφεραν μετά την ολοκλήρωση των τερματισμών και τις τελετές απονομών πλούσιο γεύμα με καλοψημένη γκιόσα, σουβλάκια, κοκ. Βέβαια συνέβη γλέντι αναψυχής. Οι χορευτές της ομάδας «Σάμινθος» Φιχτίων ξεσήκωσαν τους πάντες! Ο κύκλος γρήγορα μεγάλωσε… Το κέφι «ψήλωσε»! Εκτελέστηκαν χοροί από όλη την Ελλάδα. Παραβρέθηκαν ο Γιάννης Ανδριανός βουλευτής Αργολίδας, ο Χρήστος Πετσέλης αντιδήμαρχος Αργους – Μυκηνών, ο Νίκος Δελής πρόεδρος ΝΠ, ο Γιώργος Μπινιάρης πρόεδρος ΤΚ Προσύμνης, κ.α. Υποστήριξαν ο γιατρός Γιώργος Δωροβίνης, η Ελληνική Ομάδα Διάσωσης Αργολίδας, ο σύλλογος Φίλοι Μοτοσυκλέτας και ικανός αριθμός εθελοντών. Το γενικό πρόσταγμα είχε ο Δημήτρης Βύρλας. Ο αρχαίος Μυκηναικός δρόμος ως δραστηριότητα δρομική – περιπατητική εισήχθη για πρώτη φορά εντός του 1992.

Προηγήθηκε η ιδέα από τη συνεργασία για θέματα ανάδειξης σημείων αρχαιολογικού ενδιαφέροντος των Γιώργου Χρόνη από τις Μυκήνες και Κώστα Γκότση από την Προσύμνη με τον τότε προιστάμενο της Σουηδικής αρχαιολογικής σχολής. Ακολούθησε η πραγματοποίηση… Η «σειρά» διακόπηκε γύρω από το 2000. Ο σύλλογος «Μαραθωνοδρόμοι Δρομείς Αργολίδας» επανέφερε το θεσμό από το 2009. Από αυτό το έτος ισχύει η αρίθμηση. Ο Όμηρος στην Ιλιάδα χρησιμοποιεί τον όρο «ευρυάγυια» όταν αναφέρεται στις Μυκήνες. Σημαίνει η πόλη με τους ευρείς δρόμους. Αφορά κατά πάσα πιθανότητα το οδικό δίκτυο, το κατασκευασθέν κατά την ύστερη εποχή του Χαλκού. Θεωρείται ένα από τα επιτεύγματα της εποχής. Πρώτος αναφέρεται σε αυτό το δίκτυο αρχαίων μυκηναϊκών οδών ο Γερμανός στρατιωτικός και τοπογράφος Bernhard Steffen.

Αυτός το 1884 παρέδωσε τη χαρτογράφηση της περιοχής, τους «Χάρτες των Μυκηνών», στο Αρχαιολογικό Ινστιτούτο της τότε Γερμανικής αυτοκρατορίας. Προσδιόρισε τμήματα δύο υπερυψωμένων οδών με αρχή την Πύλη των Λεόντων. Οδηγούσαν στην ορεινή περιοχή ανατολικά της Ακροπόλεως.  Προσέθεσε σε νεώτερη έρευνα ίχνη κι άλλων... Οι βασικές οδικές αρτηρίες υπολογίζονται τέσσερις. Τρεις είχαν κατεύθυνση τα φυσικά περάσματα που οδηγούν στη Κορινθία, δηλαδή το πέρασμα των Δερβενακίων, του Αγίου Βασιλείου και της Κλεισούρας του Αγιονορίου, ενώ μία τέταρτη οδός δείχνει ότι συνέδεε τις Μυκήνες με την Τίρυνθα και την Επιδαυρία. Οι δρόμοι κατασκευάστηκαν ως μέρος ενός μεταφορικού και αμυντικού δικτύου. Διακρίνονται για την επιμέλεια της κατασκευής, άρα και το υψηλό κόστος.